سه معنای پیدا و پنهان پیام رئیس سازمان سیا
تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۱۲۷۷۲
ویلیام برنز، رئیس سازمان سیا اخیرا در سخنانی گفته که ایران تصمیمی برای برنامه هستهای نظامی ندارد.
صحبتهایی که از چند جهت حائز اهمیت و بیانگر سیاست جاری ایالات‌متحده آمریکا در قبال ایران است. به گزارش «ایسنا» رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در گفت‌‌‌وگو با شبکه سی‌‌‌بی‌‌‌اس نیوز با تکیه بر ادعاهای بی‌‌‌اساس مقامات واشنگتن در گذشته مبنی بر اینکه ایران به دنبال دستیابی به ظرفیت ساخت سلاح هستهای بوده است، گفت از نظر او ایران قصد بازگشت به این برنامه‌‌‌های خود را ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سه معنای پیدا و پنهان پیام برنز
اذعان آمریکا به پیشرفت‌‌‌های ایران
همچنین برنز در باره غنی‌‌‌سازی در ایران گفت: «موضوع این است که برنامه هستهای ایران در دو بخش، یعنی غنی‌‌‌سازی اورانیوم پیشرفت بسیار زیادی داشته است و اگر آنها تصمیم به غنی‌‌‌سازی ۹۰درصدی بگیرند تنها چند هفته زمان نیاز خواهند داشت.» وی افزود: «علاوه بر این، در زمینه سیستم‌‌‌های موشکی و توانایی حمل کلاهک هستهای در صورتی که به آن دست پیدا کنند، آنها (ایران) پیشرفت قابل‌توجهی داشته است. با این حال، ما شواهدی در اختیار نداریم که نشان دهد ایران تصمیم برای برنامه هستهای تسلیحاتی داشته باشد.» رئیس سیا خاطرنشان کرد: «اما ابعاد دیگر این چالش در حال پیشرفت سریع هستند.» اما نکته مهم در حرف‌‌‌های رئیس سیا مربوط به آن بخش می‌شود که گفته است ایران تصمیمی برای برنامه هستهای نظامی ندارد.
این صحبت برنز سه معنا دارد؛ معنای اول این است که واشنگتن همچنان به دنبال پیگیری روند دیپلماسی در قبال مساله ایران است و معنای دوم اینکه آمریکا نمی‌‌‌خواهد اهرم فشار بر ایران را به سطح فشار نظامی برساند اما ممکن است آن را تا فعال شدن مکانیزم ماشه افزایش دهد. البته مفهوم سومی هم برای این صحبتها می‌توان در نظر گرفت. یعنی آمریکا در این مقطع با تداوم فشارها علیه ایران موافق است؛ فشارهایی در یک سطح و بازه مشخص، اما نه آن‌چنان که اسرائیل میخواهد.
معنای اول
همان‌طور که اشاره شد معنای نخستی که از صحبتهای ویلیام برنز در خصوص اینکه ایران برنامه‌‌‌ای برای هستهای شدن ندارد می‌توان دریافت کرد این است که آمریکا فعلا میخواهد در دیپلماسی باز باشد و روزنه را برای مذاکرات احتمالی در آینده باز نگه دارد. پیش‌تر نیز مقامات واشنگتن بارها در صحبت‌‌‌هایشان با تاکید بر اهرم فشار علیه ایران بر این موضوع نیز صحه گذاشته‌‌‌اند که فعلا تنها راه‌حل مساله ایران از طریق دیپلماسی و مذاکره است.
البته در گزینه تداوم دیپلماسی احتمالا واشنگتن به دنبال آن خواهد بود تا زمانی که ایران پای میز مذاکره حاضر شد، بتواند امتیازات بیشتری از ایران کسب کند. یعنی تا آن زمان به زعم خود تاحدی فشارها را علیه تهران افزایش می‌دهد که ایران حاضر به دادن امتیازات بیشتری شود. البته این سناریویی است که آمریکا در سر خود می‌‌‌پروراند و به این موضوع توجه ندارد که ایران نیز اهرم‌‌‌های لازم را برای میز مذاکرات در اختیار دارد. اهرم‌‌‌هایی که برنز نیز به آنها اشاره کرد؛ یعنی افزایش غنی‌‌‌سازی و پیشرفت موشکی.
معنای دوم
نکته ضمنی و پنهان و معنای دوم این موضع‌‌‌گیری آمریکا این است که چون ایران هنوز تصمیم‌گیری در حوزه نظامی کردن برنامه اتمی‌‌‌اش ندارد بنابراین واشنگتن ضمن اینکه میخواهد روزنه برای مذاکرات باز بماند، فرصت خواهد داشت استراتژی جدید خود را که در ۶ ماه اخیر دنبال کرده، پیگیری کند. اما این استراتژی چیست؟ استراتژی اعمال فشار بر تهران با هدف کشاندن ایران پای میز مذاکره و اخذ امتیازات مدنظر آمریکا. این استراتژی مدنظر ریچارد نفیو بود و در چند ماه اخیر توسط رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران نیز دنبال می‌شود. نفیو پیش از جدایی‌‌‌اش از تیم مذاکراتی آمریکا این نگاه را داشت که با این وضعیت که آمریکا چشم خود را روی دور زدن تحریم نفتی ایران بسته است، مذاکرات به جایی نمی‌رسد و باید با افزایش فشار بر ایران، این کشور را پای میز مذاکره و توافق نهایی کشاند.
این سیاست فعلی بایدن همان سیاست آمریکا در دوره دونالد ترامپ به نام فشار حداکثری و در دوره باراک اوباما، سیاست چماق و هویج بود. البته سیاست بایدن دموکرات به سلف خود اوباما بیشتر شباهت دارد. او در قبال ایران به‌ویژه از مهر ماه تا به امروز سیاست افزایش فشارها از حوزه سیاسی گرفته تا فنی و اقتصادی را در پیش گرفته است اما همزمان برگزینه دیپلماسی هم تاکید دارد. یعنی از یکسو می‌‌‌گویند دیپلماسی بهترین گزینه است اما در عمل هر نوع تحریمی علیه ایران اعمال کرده‌‌‌اند و از هیچ فشاری علیه ایران فروگذار نمی‌‌‌کنند. در این سیاست چماق و هویج، چماق طیفی است که می‌تواند اعمال فشار بر تهران و مسدود کردن مسیرهای دور زدن تحریم‌‌‌ها و در نهایت اقدام سخت را شامل شود. این در حالی است که قبل از اقدام سخت یک مرحله دیگر نیز وجود دارد؛ مرحله اسنپ بک. به این معنا که شورای حکام پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع دهد و اسنپ بک فعال شود و ایران دوباره تحت فصل هفتم قرار گیرد و تمامی تحریم‌‌‌های سازمان ملل که به واسطه قطعنامه ۲۲۳۱ لغو شده بود دوباره بازگردد.
معنای سوم
اما معنای سومی هم برای این صحبتها می‌توان تعریف کرد مبنی بر اینکه آمریکا با تداوم این نوع فشارها در این مقطع موافق است و با گزینه مدنظر اسرائیل همراهی نخواهد کرد؛ یعنی فشارها در حوزه اقتصادی، سیاسی، فنی و هستهای علیه ایران فعلا ادامه دارد اما به گزینه نظامی ختم نمی‌شود. بنابراین این سیاست آمریکا برخلاف آن چیزی است که اسرائیل میخواهد. تل‌‌‌آویو امروز در پی آن است که علیه ایران اقدام سخت صورت بگیرد اما واشنگتن این مقطع را برهه اعمال فشار می‌‌‌داند. این اختلاف دیدگاه واشنگتن-تل‌‌‌آویو در صحبتها و درخواست‌‌‌های اخیر مقامات اسرائیل در باره ایران نیز به وضوح دیده می‌شود. در آخرین مورد نیز وزیر جنگ رژیم صهیونیستی از وزیر دفاع آمریکا خواسته که برای جلوگیری از پیشرفت هستهای ایران اقدامات بیشتری صورت گیرد.
دنیای اقتصاد
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: برنامه هسته علیه ایران ایران نیز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۱۲۷۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اقراریان، عضو شورای شهر تهران: خروج 7 عضو شورا از صحن به معنای قهر کردن نبود/ تعدادی از اعضای شورا معتقد بودند که مذاکرات درباره مسائل مربوط به قرارداد چین که باید همه ابهامات مربوط به آن شفاف شود، بهتر است در جلسه جداگانه‌ای ادامه پیدا کند
به گزارش جماران؛ ایلنا نوشت: رقم بی‌سابقه قرارداد ۲.۷ میلیارد یورویی شهرداری تهران با طرف‌های چینی برای خرید اتوبوس، تاکسی و دیگر وسایل نقلیه برقی به همراه برخی تجهیزات حوزه هوشمندسازی و… و البته ابهامات موجود درباره این قرارداد، به وقوع اتفاق بی‌سابقه‌ای در جلسه دیروز (یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳) شورای شهر تهران دامن زد؛ به نحوی که وقتی برخی اعضای منتقد شهردار تهران ایراداتی را نسبت به قرارداد چین وارد دانستند و نسبت به این که قراداد مذکور پیش از این که به دست اعضای شورا برسد، به بیرون درز پیدا کرده و در فضای مجازی منتشر شده است، اعتراض کردند، بعضی دیگر از اعضای شورا، صحبتهایی را علیه همکاران خود مطرح کردند که باعث ناراحتی آنها شد.
این مساله باعث شد که پس از ارائه گزارش آخرین اقدامات انجام‌شده در حوزه حمل‌ونقل عمومی توسط محسن هرمزی، معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران، صحن شورا به صحنه اعتراض برخی اعضا به ابهامات مطرح‌شده درباره قرارداد چین و البته جدال لفظی بعضی اعضای شورای شهر با یکدیگر تبدیل شود. ظهر دیروز در حالی که جلسه شورا برخلاف روال معمول که ساعت ۱۲ به پایان می‌رسد، تا ساعت ۱۲:۳۰ طول کشیده بود، دیالوگ‌های پینگ‌پنگی برخی اعضای شورای شهر با یکدیگر، کار را به جایی رساند که مهدی چمران، رئیس شورای شهر از تمام اعضای شورا درخواست کرد که پاسخ همدیگر را ندهند و تاکید کرد که «اعضا می‌توانند جواب یکدیگر را در اتاق خودشان بدهند و نباید وقت مردم را بگیرند، چون صحن شورا محل جواب دادن اعضا به صحبتهای یکدیگر نیست.»
در چنین شرایطی بود که تعدادی از اعضای شورای شهر از ارائه تذکرات خود به صحبتهای معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری و ابهاماتی که نسبت به قراداد کلان شهرداری تهران با یک شرکت خصوصی چینی داشتند، منصرف شدند و سپس علیرضا زاکانی پشت تریبون شورا حاضر شد تا پاسخ ابهامات و انتقادات مطرح‌شده توسط را بدهد. در این زمان، چون رای‌گیری اولیه برای تمدید زمان قانونی برگزاری جلسه شورا نیم ساعت بود و ساعت به ۱۲:۳۰ رسیده بود، مهدی چمران از اعضای شورا خواست که با تمدید مجدد زمان جلسه به مدت ۳۰ دقیقه دیگر موافقت کنند، اما هفت نفر از اعضای شورای شهر تهران شامل مهدی اقراریان، سید جعفر شربیانی، سید جعفر تشکری هاشمی، مهدی عباسی، ناصر امانی، علی اصغر قائمی و سوده نجفی، نه‌تنها با تمدید زمان جلسه موافقت نکردند، بلکه در حین شروع صحبتهای شهردار تهران، جلسه شورا را ترک کردند.
در همین راستا از «مهدی اقراریان»، رئیس کمیته نظارت شورای اسلامی شهر تهران درباره علت ترک صحن شورا توسط هفت نفر از اعضا در جلسه دیروز سوال کردیم و او نیز در پاسخ به خبرنگار ایلنا توضیح داد: جلسه شورای شهر تهران در شرایط عادی تا ساعت ۱۲ طول می‌کشد و در برخی مواقع که مذاکرات طولانی می‌شود، رئیس جلسه از اعضای شورا درخواست می‌کند که برای تمدید زمان جلسه به مدت ۱۵ یا ۳۰ دقیقه دیگر رای بدهند. همین اتفاق در جلسه دیروز نیز رخ داد و با رای اعضای شورا، جلسه تا ساعت ۱۲:۳۰ تمدید شد. وقتی هم که ساعت به ۱۲:۳۰ رسید، زمان قانونی برگزاری جلسه صحن به پایان رسیده بود و باید برای ادامه برگزاری جلسه از اعضای حاضر رای‌گیری می‌شد.
عضو شورای اسلامی شهر تهران ادامه داد: در زمانی که آقای چمران می‌خواست برای تمدید مجدد زمان جلسه رای‌گیری کند، بخشی از نمایندگان شورا با این کار مخالف بودند و اعتقاد داشتند که با توجه به حساسیت موضوع حمل‌ونقل عمومی و مباحث مطرح‌شده درباره قرارداد شهرداری با طرف‌های چینی، می‌توان صحبتها را در جلسه دیگری به صورت مفصل ادامه داد تا دوباره شهردار محترم و معاون شهردار در صحن شورا حضور پیدا کنند و درباره موضوعات و ایرادات مطرح‌شده توضیح بدهند و اعضای شورا نیز بتوانند سوالات بیشتری را مطرح کنند تا درباره تمام مسائل مربوط به قراداد مذکور که برای جمعی از اعضای شورای شهر و البته شهروندان تهرانی ابهاماتی را ایجاد کرده است، رفع ابهام شود.
رئیس کمیته نظارت شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: خروج هفت نفر از اعضای شورا از صحن جلسه به معنای قهر کردن نبود، بلکه این تعداد از نمایندگان پارلمان شهری با تمدید زمان جلسه موافق نبودند. البته قبل از ساعت ۱۲:۳۰ نیز تعدادی از دوستان با اجازه رئیس شورا از جلسه خارج شده بودند و با خروج هفت نفر از جلسه، صحن از حد نصاب قانونی تشکیل جلسه خارج شد و عملا نباید که برگزاری جلسه ادامه پیدا می‌کرد، زیرا بخش مهمی از اعضا با تمدید دوباره زمان جلسه دیروز موافق نبودند. علت این مخالفت نیز آن بود که تعدادی از اعضای شورا معتقد بودند که مذاکرات درباره مسائل مربوط به قرارداد چین که باید همه ابهامات مربوط به آن شفاف شود، بهتر است در جلسه جداگانه‌ای ادامه پیدا کند.
وی در پایان تصریح کرد: متاسفانه در جلسه دیروز شورای شهر، چه قبل از این که تعدادی از اعضا جلسه را ترک کنند و چه بعد از آن، بعضی دیگر از اعضای شورا ادبیات خاصی را علیه برخی دیگر از اعضا استفاده کردند. در واقع در جلسه دیروز که اتفاقا با «روز ملی شوراها» مصادف بود، شاهد وقوع حادثه تلخی در زمینه شکل نامناسب پاسخ‌دهی برخی اعضای شورا به بعضی دیگر که به انجام وظیفه قانونی خودشان در حوزه نظارت بر عملکرد شهرداری می‌پردازند، بودیم.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت